Spelen is leven

Ons lieve jongste dochtertje heeft vorig jaar een zware operatie en revalidatie ondergaan ivm Spina Bifida Occulta (verborgen open rug). Niet alleen de operatie zelf was zwaar, het was en is een heel traject waarbij we het Amalia kinderziekenhuis veel moeten bezoeken.

De vrolijke en kleurrijke projecties op de grond en de muren zorgen steeds voor fijne afleiding. Kinderen ervaren minder angst, pijn en stress door de afleiding die ze hebben van digitale projecties op verschillende plekken (behandelkamers, muren in de gangen en pleinen/wachtruimtes).

Het interactieve karakter van deze projecties maakt dat de kindjes uitgenodigd worden te kijken en waar mogelijk ook te spelen. Hierdoor worden op zware dagen in het ziekenhuis ook positieve herinneringen gemaakt.  

Belén moest na 10 dagen liggen, na een ingrijpende operatie aan haar ruggetje, haar eerste stapjes weer gaan zetten. Ze durfde dat niet goed. Filou had mooie vissen gekleurd die in een vijver op de grond werden geprojecteerd. Ze wilde die uiteraard aan bel laten zien. Het was die plek en dat moment waarop Belén uit haar rolstoel durfde te stappen om aan de hand van grote zus Filou haar eerste stapjes weer te zetten. Midden in die prachtige, kleurrijke geprojecteerde vijver!

Dit gun ik elke patiënt en zijn/haar familie op de kamer. En op de gangen zodat de zenuwen tijdens de wandeling van de wachtruimte naar de behandelkamer worden verzacht door het plezier dat de kinderen hebben door er naar te kijken. 

Wij hopen van harte dat het ziekenhuis meer van dit soort prachtige apparaten kan aanschaffen zodat ook op kamers waar kinderen allerlei nare dingen ondergaan (waaronder de OK en de kinderdialyse) gebruik gemaakt kan worden van digitale projectieschermen . Laat ze verwonderd zijn, laat ze spelen, laat ze afgeleid zijn. Laat ze herinneringen maken aan al het moois dat ze daar zien ipv aan alleen alle nare dingen die ze helaas en onvermijdelijk moeten ondergaan.

In dit proces voel ik mij als moeder soms vreselijk machteloos. Vandaar dat ik nu hard aan het trainen ben zodat ik de marathon van Amsterdam in Oktober ‘24 lopen kan. Ik hoop op die manier aandacht te vragen voor dit project. Zo doe ik een poging bij te kunnen dragen aan één van de dingen die maakt dat onze kinderen ook plezier kunnen maken op de meest vreselijke momenten in het leven van Belén. Want spelen is leven!